Si Housemate

si ahmed, mula sa bansang egypt. isang mechanic assistant. siya ang aking pangatlong housemate kung isasama ko sa bilang sina sorut at ipis. almost 2 yeas na rin kaming magkasama ni kupal sa flat pero hindi parin kami close sa isat isa. hindi kami masyado nagkukwentuhan dahil hindi naman kami magkaintindihan ng salita. Arabic ang kanyang salita, tagalog at ilocano naman sa akin. hindi talaga kami magkaintidihan kaya minsan dinadaan na lang namin sa sinyanas. hindi rin kasi siya marunong magsalita ng English. kapag tinatanong ko siya ng how are you, ang lagi niyang sagot “sure” kaya ang lagi ko na lang itinatonong sa kanya, ahmed pogi ba ako? sagot niya sure . at dun tamang tama ang kanyang sagot.

malinis sa katawan si kupal. araw araw naliligo, araw araw din nagbibihis ng damit pero ni minsan hindi ko nakitang nagsampay ng brief sa labas o sa loob man ng aming kwarto. nahihiya naman akong itanong sa kanya kung nagpapalit siya nagsusuot ng brief baka siyay mainsulto at sasapakin lang ako.

si kupal walang masyadong alam sa mga makabagong teknolohiya. isang araw bumili ako ng portable dvd player. nakita niya ito. nagpaturo siya akin kung paano ito gagamitin. tinuruan ko naman siya hanggang siyay natuto. nang natuto, pambihira! akalo mo sa kanya na ang gamit na yun. kapag ginagamit ko, gusto niya siya daw muna ang gagamit bago ako kasi papanoorin daw niya ang kanyan bagong dalang cd. taena! dahil sa inis ko, nasigawan ko ang gago. isang buwan din kaming hindi nag-imikan. diyan nagsimula ang bansag ko sa kanyang kupal at kumag na daga.

nagpakabit ako ng internet. nakikita niya ako na laging may kausap online. nainggit siya sa akin. buti pa daw ako nakakausap at nakikita ko ang mga mahal ko sa buhay araw araw. samantalang siya matagal na daw niyang hindi nakikita ang kanyang mahal sa buhay lalo na ang kanyang bunsong anak. nakaramdam ako ng pagkaawa sa kanyang sinabi. alam kong nangungulila rin siya sa kanyang pamliya. kinausap ko siya sa utal utal kong Arabic na salita. sinabihan ko siya na sabihan ang kanyang asawa na gumawa ng email account sa kanilang bansa at ako na lang ang bahala sa kanya dito. nagkaroon ng e-mail ang kanyang asawa. nagkita at nagka-usap silang pamilya online. bakas sa kanyang mukha ang kasiyahan ganun din ang kanyang asawa at anak. halos halikan ni kupal ang screen ng aking computer nang makita niya ang kanyang anak. pinaayagan ko siyang makigamit ng libre sa aking pc kapag itoy bukas kahit hindi siya marunong. once or twice a week ko siya pinapagamit at tinuturuan. ngunit inabuso na naman ni kupal ang aking kabaitan. ginigising niya ako ng wala sa oras dahil online daw ang kanyang misis at gusto niya itong makausap at makita. nung una pinagbigyan ko siya. pangalawa okey lang. pangatlo, jablo! somosobra na si kumag. nawiwili na siya masyado sa kabaitan ko kaya jumbo rin siya sa pagbalibag ko ng unan sa kanyang mukha dahil sinisira niya lagi ang aking wet dreams este sweet dreams pala..lolz. hindi ulit kami nag iimikan for the second time.

si kupal hindi lang siya tao. isa rin siyang bagay. isa siyang malaking relo. siya ang nagsisilbing alarm clock ko na wala naman sa tamang oras pag nanggising. tuwing nasa kasarapan ang aking pagtulog, nagigising ako sa super lakas niyang hilik kaya pati mga ipis at surot nabubulabog ang kanilang mahimbing na tulog at ang nakakainis ako ang kinakagat nila at hindi ang kupal kong housemate na dambuhala. matakaw din sa pagkain si kupal kaya malaki ang kanyang katawan at ito rin siguro ang dahilan kaya madalas siyang bangongotin. dumating din yong punto sa sigaw na siya ng sigaw sa pagkabangongot. dala ng aking pagkatakot, tumakbo ako palabas ng flat upang tawagin ang gwardiya para siya ang gigising sa aking kasama. kina-umagahan, nagising si kumag ng maaga. hang kapal ng apog ni kumag, ako pa ang sinisi sa nagyari kagabi bakit hindi ko daw siya ginising…anak ng teteng! buti nga ginising ka nila kung hindi lang tigok ka na.

ilang araw na lang magbabakasyon na si kupal sa kanilang bansa. marami siyang dala dala at gudlak na lang sa kanya kung hindi siya mag over baggage. bagong washing machine, isang maliit sa freezer, mga boteng walang laman, isang picnic payong na butas pero inayos niya, isang cpu ng computer windows 98 (tinanong niya sa akin kung maganda, sabi ko good quality mafi muskil ada). dalawang maleta na damit ang laman at marami pang iba na galing sa ewan. cgro kasama din sa kanyang iuuwi yung nawala kung jelfon na N80, 1 week ko lang ginamit yun bago siya nag invisible saka yung aking digicam na nawala din last week lang. wala tuloy akong ginamit na pangkuha sa lugar na mala milan ang itsura (Al Qasba Park). ala-ala sana sa lugar na kung saan ako sinagot ni B2. (feeling naman namin kami ang bida sa pelikulang MILAN ni piolo at Claudine) hehehe. sa mga pipol na nandun sa memory ng cam ko gudlak na lang sa inyo kung kakalat yun. malaking skandalu yan pag nagkataon.

simula 27, araw ng paglipad ni kupal. solong solo ko na ang kwarto. araw araw akoy magpaparty. inuman dito inuman dun. gagawin naming pulutan si ipis at surot. wala na rin istorbo at sagabal na kupal kaya pwede na akong mag jaging araw araw sa loob ng kwarto o kaya maglaro ng jackston na hindi nagtatago..lolz..

habang ginagawa ko to, nginingitian ako ni kupal. nagpapaalam. magbabakasyon daw siya kaya mawawala sya

ng dalawang buwan.

"ok, see you INSHALLAH".