sulat para kay moon

Dear Moon,

hello moon! kumusta ka na? alam kong okey ka lang diyan kasi hindi ka naman apektado ng global crisis at swine flu na nagsimula daw sa mexico. hindi nga ako sure kung talagang sa mexico nanggaling yung flu, hindi naman kasi ako nagbabasa ng diyaryo o tabloid. kahit saan nanggaling at ano pa man yan, hindi yan hadlang sa aking paglalakbay kahit hindi ko alam kong ano yung swine? kumusta na din pala sina stars at asteroids ngayon? naglalaro pa rin ba kayo araw araw? saya naman ninyo! sana nandiyan ako lagi at makipaglaro din sa inyo , para kahit papaano sasaya naman ako kahit panandalian lang, kaya lang hindi pwede kasi busy ako lagi sa aking trabaho eh. pero kapag nagkaroon ako ng oras, dadalawin din kita diyan kaya huwag kang mag-alala.

siguro nagtataka kung bakit ako nakapagsulat sa’yo ngayon at hindi ako personal na nakipag-usap sayo? nahihiya kasi ako eh, baka pag makita mo akong umiyak papagalitan mo na naman ako. alam mo, ang dami kong gustong sabihin sayo. mga pangyayari sa aking buhay na sa’yo ko lang pwedeng sabihin at ipagyabang. panatag kasi ang kalooban ko pag ikaw ang aking kasama at kausap hindi gaya ng mga ibang tao na pagtatawanan lang nila ako pag nagsabi ako sa kanila ng aking mga problema.

moon, natatandaan mo pa ba nung sinabihan mo ako na “don’t cry, may magmamahal din sa’yo”? oo, sinabi mo sa akin yun. kung hindi mo maalala, click mo lang to para maalala mo (click). simula noon, hindi na ako umiyak nang dahil sa lintik na pag-ibig na ‘yan. inisip ko nalang na hindi pa talaga panahon ng tunay na pag-ibig para sa akin kaya hihintayin ko na lang yung proper time para diyan. yun din kasi ang sabi ng aking mga kaibigan eh! maghintay daw ako at huwag masyadong atat dahil darating din siya. pero huwag naman sanang masyadong matagal kasi, alam mo na, mabilis ang takbo ng panahon ngayon, baka puti na ang buhok ko wala parin siya. sayang naman ang kapogihan ko kung ganun. oh! wag mong sabihin na kontra ka sa sinabi kong pogi ako, kaibigan kita dba?..hehehe….

noong nakaraang buwan, nagkaroon narin ako ng mga kasamang pilipino dito sa aking accommodation. simula dumating kasi ako dito, wala pa akong nakasamang mga pinoy, ako lang mag-isa kaya medyo malungkot at laging homesick pero kahit papaano naka adjust at naka survive naman ako kahit ibang lahi ang aking kasamahan sa kwarto. nung dumating sila, naging masaya ako kasi may kakwentuhan na ako araw araw gamit ang aming sariling wika kaya hindi nagalit sa amin si jose rizal. takot kasi kaming matawag na mga poging malansang isda. dba ang sagwa pag ganun? pero sa pagdaan ng mga araw, isa isa naman silang nagsi-alisan hanggang sa ako lang na naman ang naiwan. kaya ngayon back to normal na naman ang lahat, poging lonesome na naman ang drama ko. ganun talaga, may kanya kanya kaming trabahao kaya kailiangan din nilang lumipat.

oi moon, may chismax ako sayo. si juday at ryan kinasal na. sina korina at mar ikakasal na rin pero wala pang petsa kung kailan. malamang bago mag election pa yun. Nakakakilig at nakakainggit nga sila eh! buti pa sila meron, ako wala! kaya minsan tinutulog ko nalang ang aking pagka-inggit. hihintayin ko na lang na magkaroon ako, sabi mo nga dba? at sa time na ‘yan sila naman ang mainggit sa akin ng bonggang bonnga.

siya nga pala moon, si dhian at jez gusto karin daw maka usap. Si dhianz confused daw samantalang si jez naman ay lito…ewan ko ba sa dalawang beautician na yan. hinihingi nga nila sakin yung number mo eh, kaya lang di ko binigay kasi confidential un dba? kung may time ka, bisitahin mo na lang ang kanilang blog para malaman nila na okey lang sayo na maka-usap ka. pwede rin sa akin mo nalang iparating kung papayag ka para ako na lang ang magsabi sa kanila. send ka na lang ng message sa beeper ko ha! so paano yan. hanggang dito na lang muna ang aking sulat. masyado na kasing mahaba eh! Saka may lakad pa ako bukas ng maaga. pupunta ako sa aking frend, ipapakita daw niya kasi sa akin yung bagong brace ng ngipin niya..taray nga eh…joke…sa susunod kausapin na lang kita ulit ng personal. hanggang sa muli moon. salamat!


PS.
may bagong washing machine na din pala ako. hindi na ako mahihirapan sa paglalaba ngayon hindi tulad noon. nakakatuwa nga eh! ganun pala yun? yung sabon pala bumubola pag umiikot na yung tubig na parang alon sa looob ng machine..hehehehe.. salamat din pala sa mga oras na nilalaan mo sa akin tuwing akoy nalulumbay dito sa mainit na disyerto na aking kinatatayuan ngayon. “kayo ni Papa God ang nagsisilbing liwanag sa mabuhangin kong dinadaanan…….” salamat..


ang iyong poging kaibigan,
poging (ilo)cano