Pogi, Nasan Ka Na?

hindi ako makakonek sa internet sa mga nakalipas na oras kaya napagpasyahan kung mag foodtrip na lang sana sa loob aking kwarto at kumain ng masarap na doritos, kahit sabihin pa ni yanah at madjik na mas masarap ang lays. langya, pinagkaisahan niyo ako ah! mas masarap pa rin ang doritos noh! kung ipagpipilitan niyo na mas masarap pa rin ang lays niyo kaysa sa doritos ko, “kayo na ang ako, para kayo na ang gwapo!”…lolz..ngunit nang aking buksan ang aking maleta, shetness! ubos n naman pala ang aking stock! ubos na naman ang aking paboritong doritos.

dahil wala akong ibang maisip na gawin, pinagtripan ko na lang na humarap sa aking mahiwagang salamin para kausapin at kumustahin ang aking sarili. ang salamin na iyan ay hindi pagmamay-ari ni boy abunda at hindi rin kay reyna dowager, ang malditang stepmader nina Julio at Julia – ang kambal ng tadhana. kilala niyo ba sila? sa aking pagharap sa salamin, maraming katanungan ang aking tinanong sa aking sarili. bukod sa bakit super pogi ako pag nakahaarap sa kanya kahit bagong gising pa lang ako, paano na lang kaya kung nakaligo at nakabihis na ako, eh di mas lalo na!…swak na swak…sa aking pagmumuni muni, tinanong ko ang aking sarili kung nasaan na ba talaga ako ngayon? may narating na ba ako at kung anu-ano ang mga dapat pang gawin?

mahigit isang taon na ako dito sa ibang bansa bilang OFW. magihit isang taon na rin ang aking pakikibaka, paglalakbay, pagtitiis at paghihirap para sa katuparan ng aking mga pangarap. sa mga panahong iyan, halo halong problema na rin ang dumating….personal, financial, at ang walang kwentang pag-ibig na malufet….tang-inang pag-ibig na uso pa..amf…dahil pursigido ako na makamtan ang aking mga pangarap, hindi ako nagpadala sa mga problemang iyan. rinesulba ko ang mga problema na mag-isa dahil wala namang ibang tutulong sa akin dito kundi sarili ko lang at ang Maykapal minsan tinatawag ko rin si batman... ito ang nagsilbing hamon kung papaano ko harapin ang mga pagsubok sa buhay upang maging matatag at matapang sa bawat hakbang ng aking paglalakbay. hindi madali ang magtrabaho dito sa ibang bansa. kung wala kang lakas ng loob, paninindigan, sipag, tiyaga at hindi marunong magsakripisyo, huwag ka na lang pumunta dahil tiyak talo ka sa pakikipaglaban dito.

masaya ako kung nasaan man ako ngayon….natutulungan ko na ang aking magulang sa usapang financial kahit kunti lang, hindi kagaya noon na kahit piso wala akong naibibigay. natuloy na rin ang aking pagkuha ng sariling bahay kahit rowhouse lang siya at buwan buwan ko na rin hinuhulugan (sa ngayon wala pang nakatira, baka gusto niyong upahan para kikita naman..heheheh). nakakabili na rin ng sariling gamit at hindi na nanghihiram…….iba ang pakiramdam kapag nakikita mo ang resulta ng iyong pinagpaguran na walang natatapakan na ibang tao…ang saya saya talaga! hindi ko pa masasabi na malayo na ang aking narating dahil marami pa akong bagay na dapat tatapusin at aayusin. sabi nga ni nanay, huwag daw muna ako mag-aasawa hanggat hindi ko matatapos ang pangko ko sa kanila. pangako ko kasi sa kanila na ipapagawa ko yung bahay kubo namin para mag mukhang bahay naman at palalagyan ko ng swimming pool sa underground…pressure ako jan ah! di pa kasi nauumpisahan til now, ala pa budget...hahaha..inay, gagawin ko yan in shallah, saka hindi pa ako mag-aasawa kasi kahit isang gelflen wala ako, lagi na lang kasi nila ako niloloko…toinkzz!…

alam kung marami pa akong kakaining kubos at biryani bago ko makamit lahat ang aking pangarap sa buhay. marami pang matitinik na daan ang aking tatahakin at problema na pagdadaanan. kahit ano pa man ang dumating, bagyo, ulan, ambon, lindol, tsunami nakahanda akong labanam yan para sa aking kinabukasan at pangarap gamit ang aking powers…..kasipagan at pananalig sa maykapal…

“pogi…..magsumikap ka…panatilihing nakaapak ang iyong mga paa sa lupa….habang buhay ka, pogi ka…ituloy mo lang ang iyong paglalakbay hanggang sa makamit mo ang tagumpay” - BATMAN....